Jet studeerde Nederlandse taal- en letterkunde, waarna ze jarenlang als docent op het Stella Mariscollege in Meerssen werkzaam was. Inmiddels wijdt ze zich volledig aan de literatuur.
Zo is Jet voorzitter van Vereniging Literaire Activiteiten Maastricht (VLAM) waarmee ze al bijna 35 jaar maandelijks een literaire lezing organiseert. Jet leidt verder al jaren verschillende leeskringen in Maastricht, interviewt schrijvers, geeft lezingen en verzorgt poëziewandelingen door Maastricht en omgeving. Zo ook een poëziewandeling rondom de Bidweg van de Sterre der Zee…
Jet vertelt over een van haar eerste zaterdagen in Maastricht. Ze woonde in een kamer in de Lenculenstraat [red. in de nabijheid van de Basiliek van Onze Lieve Vrouw Sterre der Zee] en hoorde op die zaterdagochtend een wonderlijk geluid. Toen ze haar raam opende om er achter te komen wat dit geluid was zag ze een groep mensen met rozenkransen in de hand luid biddend door de straat lopen. Een beeld wat haar altijd is bijgebleven.
Jet vertelt dat ze ongeveer vijftien jaar geleden begon met het verzorgen van rondleidingen door Maastricht. “Omdat ik erg geïnteresseerd ben in geschiedenis en poëzie, werden het wandelingen met historie en gedichten. Ik hoor bij de parochie van Onze Lieve Vrouw Sterre der Zee en toen ik me ging verdiepen in de geschiedenis van het beeld van Sterre der Zee en de Bidweg bleek dat een zeer geschikt onderwerp voor een poëtische wandeling: de eeuwenoude route, het beeld met haar raadselachtige naam, de fantastische verhalen en de prachtige beelden en plaquettes. Met veel plezier heb ik er gedichten bij gezocht.”
Van de uitgezochte gedichten werd een klein poëziebundeltje gemaakt dat de deelnemers aan zo’n wandeling meekrijgen. Zo kunnen ze tijdens de wandeling meelezen en thuis de gedichten nog eens nalezen. Een van de door Jet gekozen gedichten lees je onder de tekst.
Jet vertelt hoe goed het haar deed dat de Bidweg niet lang geleden werd bijgeschreven in de Inventaris Immaterieel Erfgoed Nederland (UNESCO) en dat zij met haar wandeling graag bijdraagt aan het meer bekend maken van de Bidweg. “Al honderden jaren lopen mensen de Bidweg, vol overgave en hoop. Als ik daaraan denk ontroert me dat. Maria, Sterre der Zee inspireert zoveel mensen.”
Wanneer ik Jet vraag naar haar eigen band met Maria merkt ze op dat Maria Sterre der Zee is al eeuwen de belangrijkste vrouw in Maastricht is en dat zij mensen weet te verbinden en troost en hoop te geven. “Ook mij geeft zij een warm gevoel” voegt Jet er aan toe “zij hoort bij mijn leven, het zou heel kaal zijn zonder haar. Als onze kinderen en kleinkinderen in Maastricht zijn gaan we altijd naar de Merodekapel om een kaarsje op te steken. Dat vinden we allemaal elke keer weer mooi.”
Wist je dat…
- De naam “Sterre der Zee” voor Maria eigenlijk komt door een overschrijffoutje? Lees hier meer..
- De naam van de kaarsenkapel (Merodekapel) een vernoeming naar de rijke familie is die betaalde voor de bouw van de kapel in de 15e eeuw?
- De kaarsenkapel iedere dag geopend is en er jaarlijks duizenden kaarsen worden aangestoken?
- Iedere eerste zaterdag van de maand door het Broederschap van de Sterre der Zee biddend de Bidweg wordt gelopen en u van harte welkom bent deel te nemen (of op eigen gelegenheid de Bidweg te lopen)
- Er langs de route van de Bidweg gevelstenen met Mariabeelden zijn te vinden die ieder een bijzonder verhaal vertellen?
- Aan het beeld van Onze Lieve Vrouw Sterre der Zee vele legenden zijn verbonden, een deel waarvan wordt uitgebeeld in een diorama dat te zien is in de Kruisgang van de Basiliek?
Gedicht
Annunciatie
In deze herfst kreeg ik het eerste teken
van zijn leven in mijn adem en bloed.
Ik ben zo bang dat ik van hem zal breken
wat volmaakt van wezen wezen moet.
Ik ben zo bang dat hij uit mijn verlangen
straks in dit huis en in dit licht zal zijn,
onherstelbaar mens, door mij in pijn
en twijfelzucht tot sterflijkheid ontvangen.
’s Nachts lig ik in een stilte die niet van mijzelf is,
geen willoosheid maar een zachte ontsteltenis
als het geluid en de beweging van wind.
Door het venster zie ik de zwarte daken
straks aan het geheim van de hemel raken
zoals ik raak aan het geheim van mijn kind.
Adriaan Morriën (1912-2002) uit: Hartslag, 1939
